Het verhaal achter de RouwParels

Toen ik 15 jaar oud was en mijn opa overleed, maakte ik mijn eerste begrafenis mee. Het maakte erg veel indruk. De hele uitvaart was heel triest en verdrietig, maar daarna leek het wel een soort reünie, waarbij iedereen weer overging tot de orde van de dag en een plakje cake at. De alledaagse plakjes cake en broodjes kaas stonden voor mij in schril contrast met de bijzondere en speciale gebeurtenis van het overlijden van mijn opa. Geboren worden en overlijden doe je maar 1 x in je hele leven. Dat verdient toch iets specialers?

Toen mijn moeder 22 jaar geleden overleed, was ik hoogzwanger en voelde ik zo’n verbinding tussen leven en dood. Het ene moment overlijdt je moeder en het volgende moment wordt jouw kindje geboren. Het besef dat, hoe verdrietig het overlijden ook is, het leven door gaat, troostte mij. Toch voelde het raar om de geboorte van ons kindje te vieren met beschuit met muisjes terwijl er voor mijn gevoel niet echt een ultiem afscheidsmoment was geweest bij het overlijden van mijn moeder. Het leek net of het niet echt afgesloten was. Zouden we als ultiem afscheidsmoment ook niet bij haar uitvaart beschuit met muisjes kunnen eten? Maar dan grijs-witte muisjes… 

Vanaf dat moment wist ik: Als ik dood ga, wil ik dat mijn gasten beschuit met grijs-witte muisjes krijgen in plaats van cake of broodjes kaas.

Zo ontstond het idee van de RouwParels. Je komt met beschuit met muisjes en je gaat met beschuit met muisjes. Dat zou de cirkel voor mij rond maken. In beide gevallen sta je stil bij het nieuwe leven. Geboren worden en overlijden doe je immers maar 1 keer in je leven. Dat verdient een bijzondere traditie. Je leven zal nooit meer hetzelfde zijn door het verdriet en gemis van de overledene, maar het gaat wel door.

Ook de persoon, die overleden is, leeft voor mij voort, alleen op een andere manier. Bijvoorbeeld in het leven dat hij of zij heeft doorgegeven, in de mooie herinneringen, die voortleven of in gesprekken die je voert, waarin mooie karaktereigenschappen van de overledene naar voren komen.

In tegenstelling tot het overlijden van mijn moeder, hebben wij in 2018 bij het overlijden van mijn vader iedereen na afloop – in plaats van een alledaags stukje cake of broodje kaas – een klein beschuitje met RouwParels aangeboden. Om op deze manier stil te staan bij dit bijzondere moment. Dat was de laatste wens van mijn vader. Hij wist dat ik al meer dan 20 jaar met dit idee rondliep en dit was zijn ‘zetje in de rug’ naar mij om eindelijk eens iets met dit idee te gaan doen. Ik was ontroerd dat hij mijn idee van de grijs-witte muisjes omarmde en vond het heel fijn om te horen dat de genodigden het ook bijzonder vonden. Het maakte het afscheid extra speciaal. 

Ik ben dankbaar dat mijn vader gekozen heeft voor het uitdelen van beschuitjes op zijn afscheid. Het heeft mij geholpen om zijn leven mooi af te sluiten en stil te staan bij het nieuwe leven. Voor mij is de cirkel nu rond. Het leven gaat door.

Menu